Ervaringen "Wandelen in de Voerstreek: Complete streekproducten wandeling Voeren"

Het is zeer goed mogelijk de twee routes te combineren tot een mooie route van ca.15 a 16 km. va 'sGravenvoeren naar St.Martensvoeren en terug. Via de zeer goede bewijzering in de Voerstreek is dat geen probleem. M.vr.Gr. Jean Pex.

Bij aanvang een prettig terras voor de koffie om daarna een duidelijk aangegeven route te volgen, met veel variatie en voor ons even ergens gaan zitten om van het uitzicht over het spoorviaduct te genieten. En op het einde wederom een mooi terras voor de lekkere koele trappist.

We verbleven met 7 in het Gravenhof in 's Gravenvoeren en wandelden GR 128 in beide richtingen tot Eysden en tot Teuven. De derde dag deden we een rondwandeling in Teuven. We kregen een prima verzorgd verblijf en genoten van de mooie streek op 6,7 en 8 November J.B.

Een hele fijne, rustgevende wandeling, ideaal om je weekendje Voerstreek mee te beginnen. Het gebruik van de knooppunten geeft veel vrijheid om de wandeling aan te passen aan eigen behoeften. Even waren we door teveel te praten verkeerd gelopen maar we konden het parcours gewoon in de andere richting verder zetten.

Prachtige wandeling!!! We hebben de korte en de lange wandeling aan elkaar gekoppeld en enorm genoten van de prachtige uitzichten. Heel de wandeling waren we vol lof van de schitterende beschrijving. We hebben geen ogenblik getwijfeld hoe we moesten stappen. Gestructureerd en duidelijk, met oog voor de kleine details die kunnen helpen de weg te herkennen in het bos. Een dikke aanrader!!!

Paula Vindevogel, 24/10/2014 Ons weekendje in de Voerstreek is gewoon schitterend verlopen het wisselvallige weer kon de pret niet bederven.We hebben de 10km wandeling gedaan en genoten van de mooie natuur, de holle wegen, de bossen de kleine veldwegeltjes, de rust en stilte, het gezang van de vogels kortom gewoon fenomenaal en de modder hebben we er met veel plezier bij genomen.Zeker niet vergeten het lekkere eten en drinken in De Swaen s'Gravenvoeren en Moeder De Gans in Teuven voor herhaling vatbaar, er valt nog zoveel te ontdekken in de streek.

Een prachtige wandeling. Een echte aanrader. Wij hebben ervan genoten. En een goede beschrijving. !!

Mijn laatste dag in de Voerstreek nodigt uit tot stilte. Stilte die ik zoek aan de noordzijde van de Voer, een pittige wandeling die mij brengt tot aan het Hoogbos en voert langs holle wegen, hoogstamfruitbomen en kale akkers en die gemarkeerd worden door talrijke veldkruisen en kapelletjes. En dat alles onder grijze, jagende wolken waaruit het ieder moment kan gaan regenen. De natuur is nu echt bezig zich winterklaar te maken en dat wordt tijd, want er is een grote achterstand in te halen. De zomer duurde en duurde, en was lang de beste maatjes met de herfst. Maar nu eist het najaar zijn eigen plek op, laat de wind over het land blazen en de takken eerbiedig voor zich buigen. Voor de bladeren is er geen houden meer aan. Nauwelijks tijd om te kleuren worden zij in een oneindige dans op grote hopen geblazen, rusteloos, onstuitbaar... Ikzelf deel graag in dit gevoel van losmaken en opruimen. Het maakt een beetje weemoedig, maar zeker niet triest, omdat het de belofte van iets nieuws in zich draagt. Daar op wachten vergt geduld en dat op zich is weer een deugd. Al mijmerend kom ik aan het Hoogbos waar de holle weg sterk afdaalt naar de bosrand. Glibberen en glijden en voortdurend waakzaam voor losliggende stenen. Een verstuikte enkel is zo opgelopen en ik ben hier helemaal alleen. Hoog boven mij ruist de wind in de bomen. Het enige geluid hier. Hoe verder ik het bos in trek, hoe groter de eenzaamheid en beklemmender de stilte. Mijn voeten branden in mijn schoenen die af en toe diep wegzakken in de modder. Ik schuifel naar een boomstronk om mijn voeten uit hun beklemming te bevrijden en net op het moment van mijn grootste hulpeloosheid is hij er, de zon! Het beukenblad licht op en een prachtig reliëf wordt zichtbaar in het bos. Het wordt mijn sprookjesbos waar het plots ruist van legenden en mysterieuze verhalen, meegebracht door reizigers met de postkoets op weg naar Luik of Aken. Hier aan de bosrand, in afspanning "De Swaen", gaan in de gelagkamer nog altijd de verhalen rond boven de pullen bier en de dampende trip met appelschijven. Al meer dan 4 eeuwen gaat het zo op deze wisselplaats voor ruiter en postzak, rustplaats voor mens en paard. Als de bomen gaan wijken, kom ik in het volle licht. Helder blauwe lucht met dreigend opbollende wolken. Ik hou de paraplu onder handbereik, want de herfst is boos. Op een bankje maak ik een selfie en hervind de stilte ondanks de onrust in de lucht. Ik kijk gebiologeerd naar een roofvogel die cirkels draait boven een bosje en het durft op te nemen tegen de wind... Morgen moet ik weer afscheid nemen van dit bijzonder stukje Vlaanderen en op doorreis gaan naar Tervuren om nader de kennis te maken met de groep landschapsschilders die zich aldaar rond 1870 rond Hippolyte Boulenger vormde. Net als in Oosterbeek aan de Veluwezoom hadden deze schilders de wil gemeen zich te bevrijden van het academische keurslijf en in de vrije natuur te gaan schilderen in navolging van de School van Barbizon. Ik verruil dus mijn Tilleyhat voor een strooien hoed, pak mijn schilder kistje en trek naar Tervuren! Maar niet zonder mij eerst verzekerd te hebben van de Voerse specialiteiten appelstroop en Voerdrupke. In voldoende mate om de winter mee door te komen!

Door de perfecte beschrijving hebben we de lange en de korte route aan elkaar kunnen verbinden. Zeer mooi afwisselend landschap met een verrassend uitzicht op Gravenvoeren. Duidelijke beschrijving naar de ruime parkeerplaats. Een aanrader voor iedereen die van een stevige wandeling houdt. Ook ruim voldoende gelegenheden in Gravenvoeren voor en na de wandeling. Genoten.

mooie wandeling, met wisselend landschap,en helemaal niet druk, goed aangeduid, de kaart was heel duidelijk. Ik heb de lange wandeling gedaan en ik moet zeggen op een paaf flinke klimmetjes na ( door het bos) was het best doenbaar, heb er 2.5 uren over gedaan.